Fjellturar

Gardshaugen - Vårstølen - Sperlestølen - Vassdalen

Fin tur for turvande familiar. Noko bratt sti i eit vakkert beite- og stølslandskap der dyra framleis beiter. Flott utsikt og idylliske omgjevnader der du både kan fiske og bade. Høgdeskilnad: 470 m.

Parker bilen i Gardshaugen. Følg skilt mot Sperlestølen/Vassdalen. Gå gjerne innom Vårstølen, en gammel fjellstøl med et sel og steinfjøs. Fra gammelt av og nå brukt som beiteområde for kyr. Sel oppgradert noe og brukt i forbindelse med jakt nå. Gå videre mot Sperlestølen.

Stien oppover er svært godt vedlikehalden og godt merka. Etter kryssing Liadøla på god bru ein liten bratt kneik opp til Sperlestølen. Frå Sperlestølen er stien noko flatare inn mot Vassdalsvatnet, der ein rundar vatnet på søraustsida, før ein er framme på sjølve stølen. Innover Vassdalen er det ein tidvis godt synleg sti, men sjølve dalføret endar i ein botn utan særlege sjansar for vidare avansement. For den som vil og kan gå lengre enn til stølen, kan Liastølsbreakulen vere eit brukbart alternativ, men det krev til gjengjeld høgfjellserfaring. Vassdalsvatnet med stølsvollen er elles ein idyll, der ein kan både fiske og bade, så dette er så avgjort ein stad for heile familien. Turen er 6,8 km, 4 timer og er på 545 høydemeter totalt.

Gardshaugen - Vårstølen - Liastølen - Liastølsdalen

Flott tur til gamal støl og vakkert kulturlandskap. På Liastølen beiter det framleis kyr på beite. Høgdeskilnad: 390 m.

Start i Gardshaugen 260 m.o.h. Det er god sti heile vegen. Me passerar Gardsvårstølen som ligg bak muren på høgre side. Der er eit sel og ein stor steinfjøs. Etter 500 m: bekk med godt drikkevatn. Skredflati med kvilestein. Utsikt mot Vangsen. Bratt opp Bruabakkane gjennom grov furuskog. Forbi Gjertrud-furua, ei diger furu som ein gong vart gjeven som brudepresang (på høge sida av stien). Vegskilje før brua, Sperlestølen og Vassdalen til venstre, mot Liastølen til høgre. Sti vidare opp langs elva. Lat att grinda i stølsmuren i beitesesongen. Stien går vidare mot Liastølsdalen og Breakulen (ut.no)

Liastølsdalen - på leting etter dyr

Endelig framme etter en lang og varm tur! Nora synes det passer med et “bad” i det iskalde vannet

Gamlevegen fra kyrja - Sperle

Gå langs eit av dei best bevarte stykkene av gamlevegen i Jostedal. Gamlevegen er godt synleg med murane sine, noko som gir turen eit historisk sus. Vegen er lettgått gjennom skog og kulturlandskap.

Den gamle vestsidestien opp Jostedalen gjekk over Gardsåsen og her forbi St. Olavs Kjelda. Kjeldenamnet finnes mange stader i landet, men kvifor det er brukt her veit me ikkje. Ei kjelde er det ikkje, men ei jettegryte, dreia av breelv si tid, og det sig vatn frå bekken ved sida av.

Over Gardsåsen har det gått sti, kløvjeveg, køyreveg og drifteveg så lenge der har budd folk i dalen. Fyst på 1880- talet vart stien skikkeleg forbetra og bydg ut. Ovanfor her ligg Nedreli, ein storgard frå gamal tid med fleire plassar. Dei to største er Gardshaugen og Halveg, nå sjølstendige bruk. Her på Gardsåsen og i liene rundt var det svær furuskog då Nedreli vart rydda på slutten av 1500-talet. Dei største furuene fekk gjerne eige namn, til dømes Kjellarfura og Kollfura. Dei er birte nå, men let etter seg minne i form av svær plank til mellom anna bakstebord som framleis er i bruk i dalen.

Heldigvis står det ennå att svære furuer. ei av dei, Tullifura, veks oppe i lia. Ho ruvermed sine om lag 25m3 og har, i brysthøgd, ein omkrins på 4 meter. Tenk at så nær Jostedalsbreen veks den 6. største furua i landet. (Luster Turlag).

Parker ved Jostedal kyrkje. Følg skilting opp mot ein grusveg på oversida av hovudvegen. Frå det gamle skulehuset følgjer turen gamlevegen sørover dalen, over Styggegjølet. Vegen er litt kupert med brei og tydeleg skogsveg. På vegen ligg Olavskjelda, og når ein kjem til Nedreli kan ein fortsete nedover grusvegen til ein kjem til Sperle (ut.no)

Høgdeskilnad: 70m

Myrhønna

Det mest særeigne fjellet i Jostedalen er vorte eit signaturfjell for så vel lokalbefolkninga som kunstnarar. Frå toppen ser du både Jotunheimen og Jostedalsbreen. Ein luftig tur! Høgdeskilnad: 440 m.

Frå parkeringsplassen ligg Myrhønna ligg mot nordvest. Gå i lyng og myr mot skaret i nordnordaust, Mannen heiter dette skaret. Det er lett å finne vegen sjølv om det ikkje er godt merka sti. Saueveger kan vere greie å følgje, men går ikkje alltid beste veg. Frå skaret følgjer ein langs ryggen mot vest, fyrst litt bratt, så litt opp og ned, før ein når toppunktet som gjev ei eineståande utsikt over Jostedalen. Det kan ligge snø på toppen langt ut i juli. Vær forsiktig med å gå for langt ut på snøskavlar som heng utover på nordsida (ut.no)

Vangsen

Vangsen (1757 moh.) er «stortoppen» i Jostedalen, og om sommaren er han ganske lett tilgjengeleg på grunn av den høgtliggjande anleggsvegen. På Vangsen kan du òg gå på ski til langt ut på sommaren. Høgdeskilnad: 710 m.

Snøen smeltar sakte i denne nordsida, så turen er nok best til fots seint på sommaren. Ein kan møte skilauparar her så seint som i juli. Gå til du er midt på sørsida av vatnet. Følg drag mot vest oppover til omlag 1300 moh, kor du bikkar ein kant. Gå ryggen vestover til ei flate på 1440 m.o.h., så bratt opp ei kneik, og du ser toppen. Det finaste er å gå nordryggen til topps, men om ein vert svimmel på grunn av høgda kan ein gå trygt over den vesle breen aust for toppen. Storslått utsyn over heile Vestlandet møter ein ved varden, under ein mot vest ligg Skåldalen, stølen til garden Åsen. Mykje stein og snøparti krevjer sitt av turgåaren på turen til Vangsen (ut.no)